Mundikat artikel

Een nestje kittens van German Rex poes Jikke

Mundikat magazine – juli 2018

Mundikat magazine juli 2018

Omdat we onze zwangere German Rex poes Jikke niet meer alleen durven te laten, kom ik vrijdagmiddag 18 mei eerder thuis van mijn werk. Haar enorme buik is van vorm veranderd. Vermoedelijk is ze die dag 67 dagen zwanger en omdat wij nooit eerder een nestje hebben gehad, weten we niet goed wat ons te wachten staat. Jikke is erg onrustig en gaat het hele huis door, van mandje naar mandje. Ondertussen maakt ze ons duidelijk dat we haar niet meer alleen mogen laten.

Om kwart over zeven springt ze in de werpkist, dat ding waar ze in voorgaande weken geen moment naar heeft omgekeken. Dan begint de bevalling, Jikkes eerste. Eindelijk. Wat is dat leuk en bijzonder! Jikke lijkt de hulp die ik kan geven, te waarderen: ondergrond drooghouden, pasgeboren kittens aan de kant bij de komst van een volgende, vliesje verwijderen van het kitten dat in stuitligging wordt geboren en navelstreng doorknippen bij de laatste, omdat Jikke het dan te druk heeft met het wassen van haar vijf pasgeboren, gezonde kittens.

Ondertussen is mijn vriend ook thuisgekomen, samen zien we onze Jikke transformeren in een zorgzame moederpoes. Zo trots is ze op haar nestje, dat ze ons nu, twee weken later, nog regelmatig komt halen om samen de kittens te bewonderen.

Jikke met 5 kittens

Tweeëneenhalf jaar geleden vatten mijn vriend en ik het plan op om samen eens een nest groot te brengen. Dat we voor de Rex zouden kiezen, stond al vast, omdat we op dat moment een Cornish Rex met z’n speelse temperament en zijn zachte, krullende vacht in huis hadden. Toen ontdekten we de zeldzame German Rex met zijn op mensen gerichte karakter, iets minder uitgesproken uiterlijk en ook die zeer aaibare en zachte, golvende vacht. Al snel kwamen we in contact met German Rex fokker Inge Winter van Cattery Basari, en toen we haar schoorvoetend vertelden over onze grote wens om zelf te gaan fokken, reageerde ze zo enthousiast en bereidwillig om ons te helpen, dat we zeker wisten de juiste keus te hebben gemaakt.

In september 2016 komt Jikke, een German Rex-poes, in december volgt katertje Foppe. Ineens hebben we 4 katten in huis. Gezellig, maar ook heel druk. Onze 15 jaar oude poes Dikkie heeft steeds meer zorg nodig, en de energieke Cornish Rex Mika vraagt nu nog meer aandacht. En dan krijgen we uit het niets een reactie op onze website: of we onze Cornish Rex misschien willen uitplaatsen, omdat twee lieve mensen uit Deventer een maatje voor hun Cornish Rex zoeken. We realiseren ons op dat moment dat als we echt willen fokken, we moeten leren afscheid te nemen, ook van onze meest geliefde huisdieren. Mika verhuist naar Deventer. Kort erna overlijdt Dikkie.

Lente

En dan wordt het lente, maar de chip voor chemische castratie van Foppe is na 12 maanden nog steeds niet uitgewerkt. We maken ons een beetje zorgen over de kansen van ons nestje, want geschikte katers zijn heel schaars in Nederland. Ook nu weer komt er zomaar een reactie op de website van de cattery binnen: “German Rex-kater biedt zich aan!”. Wat een toeval en wat een geluk!

Artie vom Hause Kurpjuhn

Enkele dagen na het kennismakingsgesprek wordt Jikke krols en gaat ze uit logeren in Utrecht. De eigenaresse van de prachtige kater Artie vom Hause Kurpjuhn is lief en geduldig en heeft alle tijd om de nog jonge Artie en onze onervaren Jikke de fijne kneepjes van het liefdesspel bij te brengen. Als we Jikke vijf dagen later ophalen is ze bekaf, wil ze alleen nog maar slapen en eten en kroelen… en nog meer slapen. Dan verkleuren haar tepeltjes en drie weken later weten we dat de dekking is geslaagd!

Intussen zijn de kittens ruim twee weken oud. De babykrulletjes in de vacht zijn nu even weg. De golvende vacht komt pas over een aantal maanden weer terug. De drie jongetjes en twee meisjes hebben vergeten middeleeuwse namen gekregen: Soete, Roef, Duna, Dapper en Poes. De moeder laat haar kleintjes geen moment alleen, maar ook wil ze altijd bij ons in de buurt zijn. Ze vond het dus helemaal geen goed idee dat we moeder en kroost ’s nachts opsloten in de studeerkamer. Daarom staat de werpkist, nu vooral nestkist, bij ons in de slaapkamer. Vanuit het bed kan Jikke haar kittens goed in de gaten houden. Wij hebben eindelijk geleerd dat we de kat niet kunnen sturen, maar moeten faciliteren.

Als we nadenken over onze toekomstplannen, dan zou onze cattery zomaar heel groot kunnen worden. Dan houden we de vrouwtjes uit dit nest en dan kunnen we Jikke en haar dochters laten dekken door onze knappe kater Foppe, en dan misschien iets met een fokker in Duitsland of een kitten uit Zweden…

Ik hoop van harte dat we er over 12 weken nog zo over denken, als we afscheid moeten nemen van enkele kleintjes en wij ongetwijfeld verdrietig en vermoeid achterblijven. Maar tot nu toe brengt onze kleine cattery ons vooral heel erg veel plezier.

Tekst: Frederik Furnée
Fotografie: Han Furnée (www.hanfurnee.nl)
Foto Artie: Marjan Draat